Στην ορολογία, την κουλτούρα, τη γλώσσα (*και εγώ βάζω και στο ήθος) των αναρχικών δεν υπάρχουν οι λέξεις «ατύχημα», «παράπλευρη απώλεια», «κατά λάθος». Η αδιανόητη απώλεια 3 ανθρώπων κατά τη διάρκεια μιας μοναδικής στα μεταπολιτευτικά χρονικά πορείας. Πως να αντέξεις την αντίφαση; Μια οργή μέχρι τον ουρανό και μια καρδιά σπασμένη χίλια κομμάτια.
κατάληψη πατησίων 61 & σκαραμαγκά
Ζούμε μία αντίφαση! Τα σταυροδρόμια του νου περιπλέκονται με τις επιθυμίες του κορμίου, τα θέλω του εγώ. Ο μουτουαλισμός και ο ατομικισμός, ο έρωτας και το μίσος, το χαμόγελο με την οργή, τα ναι με τα όχι, η Ισταμπούλ με την Αθήνα, το θέατρο με τον πόλεμο, η σάρκα με το πνεύμα, η δημιουργία και η καταστροφή, η ανάσα.
Θυμάμαι κάπου είχα διαβάσει ή είχα ακούσει κάτι το οποίο πια μου είναι τόσο οικείο, αναπόσπαστο κομμάτι της πνευματικής μου εξέλιξης, θεωρητικά τουλάχιστον. (Θεωρία και πράξη, άλλη μια αντίφαση.) Η αναπνοή είναι η ένδειξη αντίφασης της ανθρώπινης υπόστασης: χωρίς την αναπνοή ο άνθρωπος πεθαίνει αλλά κάθε ανάσα είναι ένα βήμα πιο κοντά στον θάνατο.
Πέρασα πανέμορφα σε ένα φεστιβάλ θεάτρου στην Κωνσταντινούπολη και γύρισα σε μια εξεγερμένη Αθήνα. Προσπαθώ να ξεπεράσω τις αντιφάσεις μου….
Καλό Μήνα
Καλή Ζωή
Το καβουκι 